صد آه برآورم ز آیینه دل                                آیینه ی دل ز آه روشن گردد. (مولانا)

سلام در روزهای گذشته توفیقی شد با جمعی از همکاران مدرسه بار دیگر به یکی از ریشه های فرهنگی و تاریخی این خاک سفر کردیم . شهر زیبای اصفهان . بعد از بازدید از اماکن تاریخی این شهر (عالی قاپو - منارجنبان - مسجد امام - میدان نقش جهان - چهل ستون و .....) باری دیگر به شکوه و عظمت تاریخ ایران مهر تایید زدیم . و با دیدن معجزه دست هنرمندان اصفهانی و کارهای ارزشمندشان در شگفت ماندیم . اما صد حیف که تنها گردشگران خارجی بیشتر از آن ها استفبال می کنند . اما چیزی که من و جماعتی چون من را به فکر فرو می برد این است که چرا ما از ایران و تاریخ آن غافل شدیم ؟ و یا در فرهنگ و تاریخ ایران چه چیز نهفته است که گردشگران خارجی را به خود جذب می کند اما فرزندان خود را نه ؟

در همین سفر شنیدم که اخیرا یک مومیایی را در یکی از استان های غرب کشور پیدا کرده اند و از کشور خارج کرده اند . ( این خبر را تایید و یا تکذیب نمی کنیم اما از شما دعوت می کنیم نظرات و یا اخبار خود را برای ما بفرستید . )شاید خیلی جای تاسف نداشته باشد . و بتوانیم امیدوار باشیم که در جای بهتری که قدر و ارزش آن را بدانند از آن نگهداری کنند و پاره پاره های این جان خسته وطن در جاهای دور تر از تن به تپش درآید . شاید ما خود را گم کرده ایم و تازمانیکه نفهمیم گم شده ایم نمیتوانیم بدنبال راهی برای بازگیشت به خویشتن باشیم . تمدنی که سال ها در کشور خو داشتیم از دست دادیم و اکنون تمام تلاش خود را برای به عاریت گرفتن تمدن اروپایی میکنیم . 

           سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد                     آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد.

اجازه بدهید بعد از یک درد دل فرهنگی یک تقدیر و تشکر داشته باشم از مردم فهیم اصفهان . این شهر به قدری تمیز و زیبا بود که چشم هر بیننده ای را نوازش می داد و هر کسی آرزو می کرد محل زندگی خود نیز اینچنین باشد . البته غیر از این هم از مردم مهمانپذیر و گردشگر پذیر اصفهان انتظار نمی رفت.

در پایان چند عکس از جذابیت های اصفهان برای فرزندان ایران که هنوز موفق به بازدید از این شهر تاریخی نشده اند میتواند وسوسه برانگیز باشد .

در پناه حق موفق و پیروز باشید .

       

  هرکس به کوبیدن دری ادامه بدهد و اصرار ورزد عاقبت از آن در وارد خواهد شد . حضرت محمد (ص)

 

eganeh20@gmail.com

و هرگاه بهار را دیدید از قیامت بسیار یاد کنید .  

امروز جمعه 2/2/1390 است .در این ماه

 بهشتی طبیعت بسیار زیباو دیدنی است .

 شانس و اقبال با انسان هایی است که به

 دامن کوه و طبیعت می روند و از نزدیک شاهد

 زنده شدن هستند .

اگه بخت با شما یار بود و به دیدن مناظر

 چشمگیر رفتید و به یاد خالق آن افتادید از

 خدا طلب باران کنید . فکر می کنم که هم

 طبیعت و هم آدم ها خیلی به بارش باران نیاز

 داریم .

وقتی که باران می بارد طبیعت دست هایش

راباز میکند و از این فرصت برای شستن و تمیز

 کردن خودش استفاده میکند .اما آیا تاکنون

 انسان ها را در زیر بارش باران به تماشا

 نشسته اید ؟ همه در حال گریختن

 و پناه بردن هستند تا مبادا تر شوند و یا نهایتا

با یک چتر در میان باران قدم می زنند .اما

کودکان !

..............................

کودکان همیشه هم آواز با طبیعتند . وقتی

 باران می بارد با ذوق در میان باران بازی می

 کنند و عاشق خیس شدن و شسته شدن

 در باران هستند و دوستی خود را با

 طبیعت ثابت می کنند .  

 بعد از باران هر چیز که در میان باران بوده

 شسته و تمیز و براق میشود . حتی خود

 آسمان که با رنگ های زیبای رنگین کمان

 می درخشد و نوید پاکی را میدهد .  شاید

 خدا بهار را برای همین نو شدن و تازه شدن

 آفریده باشد . مثل طبیعت و مثل کودکان که

 همیشه تازه و زیبا هستند (گاهی بد نیست

 که انسان در رفتار کودکان با یکدیگر دقت کند

 و به دنبال تازگی بگردد).

با هر روز نو شدن وتازه شدن خود را جوان و

 شاداب نگه داشته و از زندگی لذت میبریم .

حق نگهدارتان . امیدوارم همیشه نو و تازه باشید.  

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

هیچوقت ندانستم آن چه روزی است . روزی

 که همه تلاش می کنندتا یک روز خاص جلوه

 کند . کودکان با ذوق از روزها یا گاهی هفته

 ها قبل در تب و تاب آن روز هستند تا نهایت

 محبتی را که میتوانند نشان دهند نثار تو کنند.

 توی مدرسه همهمه عجیبی است و در

 دل هاشور و شعف . آن روز روز 12

 اردیبهشت است  .

چه کسی نام و خاطر معلمان خود را فراموش

 کرده بخصوص معلمان سال های دبستان.

همه ی آدم ها در طول روزهای عمر خود با

 انسان های زیادی سر و کار داریم اما

 کدامشان را تا ابد در دل حفظ می کنیم و از

 آن ها واز با آن ها بودن با ذوق و شوق تعریف

 می کنیم  و افسوس روزهای از دست رفته را

 می خوریم . پس آن امروز که تا ابد نقش و

 یاد معلم در قلب انسان ها حک می شود .

و این عجب انسان بزرگی است که به راستی

 یک پیغامبر است و یک پیامبر از اوج ملکوت به

 لوح های سفید نانوشته .

هیچ کس نمی تواند چون یک معلم برای

 کودکان الگو باشد . خوش به سعادت همه ی

 معلم هایی که چنین مسئولیت بزرگ و زیبایی

 در دست داریم . ما می توانیم دنیایی را تغییر

 دهیم و از نو بسازیم و باید با دنیای یک کودک

 شروع کنیم . هر روز بر شما مبارک

 

یگانه 

منتظر شنیدن نظرات و پیشنهادات شما هستیم .